Nicolas, een 23-jarige student Sport, organiseert wekelijks voor zijn ‘petits frères’ in Mon Refuge en Ange sportactiviteiten. 13 jaar geleden is hij er zelf als straatkind opgevangen. Nu is zijn motto: ‘Ik wil iets terugdoen uit dank voor wat ik al die jaren heb gekregen.’
Het idee is er gekomen uit gesprekken met Tom Verlinden, sportleraar in Regina Pacis Hove. Gabriël en Roger gaven Nicolas ook het vertrouwen en de
mogelijkheden. Het is knap om zien hoe Nicolas zijn talenten nu inzet en zijn broers helpt groeien via zijn aanbod van educatief sport en spel. Graag delen we zijn brief met jullie. Wij zijn alvast fier op hem!
Hallo allemaal,
Ik ben Nicolas Sessi en 23 jaar. Ik schrijf jullie deze brief uit dank en waardering voor jullie. Sinds 2007 woonde ik in Ange en later werd ik begeleid in Mon Refuge. Mijn ouders konden niet voor mij zorgen en hierdoor ben ik zelf op zoek gegaan naar een ander leven. Die weg was niet gemakkelijk als ronddolend kind. Dankzij papa Gabriël
en Roger sta ik nu waar ik wilde staan in mijn leven. Ik kan me nu ten volle
concentreren op mijn passie en talent: sport. Al van kinds af aan ben ik daardoor bezeten. Na mijn middelbare school en het behalen van mijn Bac moest ik Ange en Mon Refuge verlaten. Ik was genoodzaakt kleine klusjes te doen om te kunnen eten.
Togo Debout heeft mij niet losgelaten en geholpen om te kiezen voor mijn passie en Sport te volgen. Ik heb lang getwijfeld of ik het wel zou kunnen. Na hard trainen voor de selectieprocedure van het INJS (sportuniversiteit van Lomé) kan ik jullie met fierheid vertellen dat ik 15 de werd van de 378 deelnemers. Ik mag starten aan mijn opleiding samen met 54 andere kandidaten. Ria ondersteunt mijn studies samen met Togo Debout. Een oprechte dank dat ik mijn talent mag ontwikkelen en in de toekomst andere jongeren kan laten sporten. Ik vind het een eer om nu als vaste sportanimator mijn ‘broertjes’ te begeleiden.
‘Soms moet je gewoon durven en jezelf van angst bevrijden om je dromen waar te maken.’
Nicolas Sessi
